मधेस प्रदेशको सीमावर्ती नाकाको जंगल हुदै गांजाकाे व्यापक तस्करी

गामघर डेस्क

जनकपुरधाम ।
मधेस प्रदेशको बाराको फकवलपुर–भारत सीमा अत्यन्तै खुला, घना वन क्षेत्र र कम निगरानी भएको मानिन्छ।जंगलको घनत्व र वैकल्पिक साना बाटाहरूले तस्करहरूलाई सजिलो मार्ग प्रदान गर्छ।नेपाल–भारत बीच १,७७० किमी खुला सीमा भएकाले मानव तथा औषधिजन्य अवैध कारोबारमा जोखिम बढी छ, र बारा त्यसमध्ये संवेदनशील बिन्दु हो।
सीमानामा सस्तो दरकाे स्थानीय मार्ग, चौकीबीच लामो दूरी, र जनशक्ति अभाव।प्रहरी र सशस्त्रका तमामा प्राविधिक उपकरण (CCTV, ड्रोन निगरानी) को कमी।रात्रीकालीन गस्ती पर्याप्त नहुँदा जंगलमार्ग विशेष रूपमा प्रयोग हुने।
स्थानीय र सीमा पारका गठबन्धनयुक्त समूहहरूले यो मार्गलाई सुरक्षित ‘कोरिडोर’ का रूपमा प्रयोग गर्छन्।गाँजा सङ्कलन/उत्पादन–ढुवानी–वितरणमा संगठित नेटवर्क सक्रिय हुनसक्ने संकेत। कहिलेकाहीँ स्थानीय संरक्षण/सम्पर्कमै छेकिनेले तस्करी रोकथाम झनै कठिन हुन्छ।बारा र भारतको छिमेकी जिल्लाहरूमा गरिबी, बेरोजगारी र सीमित रोजगारी विकल्प भएकोले केही युवाहरू सजिलै तस्करीमा तानिन्छन्। नेपालमा गाँजासम्बन्धी कानुन कडा भए पनि सीमा क्षेत्रमा कार्यान्वयन कमजोर।भारततर्फ पनि समान समस्या भएकाले दुई देशबीच समन्वय अभाव।पक्राउ परेका केही तस्कर छुट्ने/फर्किने चक्र दोहोरिने समस्या।
स्थानीय सुरक्षामा गिरावट र अपराध गतिविधि बढ्ने।युवा तथा विद्यार्थीहरूमा लागूपदार्थको पहुँच बढ्ने सम्भावना।राज्यको नियामक छवि कमजोर हुने तथा सीमा सुरक्षा चुनौती बढ्ने।

फकवलपुर जंगल क्षेत्रमा ड्रोन–CCTV–नाइट भिजन गस्ती।नेपाल र भारतको संयुक्त गस्ती तथा सूचना आदान–प्रदान बलियो बनाउनु।सामुदायिक प्रहरी मोडेलमार्फत सूचना संकलनलाई सुदृढ बनाउने।युवाहरूका लागि रोजगारी, तालिम र वैकल्पिक स्रोत उपलब्ध गराउने।
लागूपदार्थ नियन्त्रण नीति कार्यान्वयनमा कडा निरीक्षण।न्यायिक प्रक्रिया छिटो, प्रभावकारी र राजनीतिक हस्तक्षेपविहीन बनाउनुपर्ने आवश्यकता।
फकवलपुर क्षेत्र हुँदै बढ्दो गाँजा तस्करी भौगोलिक विशेषता, कमजोर सुरक्षा, सामाजिक–आर्थिक चुनौती र आपराधिक नेटवर्कको संयोजनले पैदा भएको समस्या हो। यदि प्राविधिक निगरानी, दुई–देशीय समन्वय, र समुदाय–आधारित सुरक्षा रणनीति मजबुत गरिएन भने यो मार्ग मुख्य ड्रग कोरिडोर बन्ने जोखिम छ। नव जनप्रहारबाट

प्रकाशित मिति: २०२५-१२-१२ , समय : ०७:३४:०६ , 4 hours अगाडि