मधेस प्रदेशमा जगन्य अपराध : मोबाइल चोरीको आरोपमा कुटपिट गरी दलित युवकको हत्या

दिपेन्द्र रजक

जनकपुरधाम ।
मधेस प्रदेशको रौतहटमा मोबाइल चोरीको झुटो आरोपमा कुटपिटबाट गर्दा एक दलित युवकको मृत्यु भएको छ । कटहरिया नगरपालिका–४ बहादुरपुरका २८ वर्षीय नसिव बैठाको भदौ ११ गते वीरगञ्जस्थित स्पोर्ट हस्पिटलमा उपचारको क्रममा मृत्यु भएको हो ।
मृतकका भाई दर्शन बैठाका अनुसार साउन १६ गते कटहरिया बजारको एक खाजा पसलमा बसेका बेला स्थानीय ३२ वर्षीय गर्भुदयाल सर्भंगले आफ्नो मोबाइल चोरी भएको भन्दै नसिवमाथि कुटपिट गरेका थिए । तर पछि सो मोबाइल गर्भुदयालकै घरमा फेला परेको थियो ।
त्यसको भोलिपल्ट साउन १७ गते दिउँसो गाउँकै संजय यादव र उनका भाई विजय यादवले पनि मोबाइल चोरी गरेको आशंकामा नसिवलाई गाउँ बाहिरको आँपको बगैंचामा लगेर बेल्ट, साइकलको चेन र मुक्काले निर्घात कुटपिट गर्दै उल्टो झुण्ड्याएर चोरी स्वीकार्न दवाव दिएका थिएको भाइ दर्शनको भनाइ छ । कुटपिटमा उनीहरुको बुबा शिवनाथ यादव समेत संलग्न रहेको पीडित परिवारले आरोप लगाएको छ।

कुटपिट भइरहेको देखेपछि एक स्थानीयले कटहरिया प्रहरीचौकीमा खबर गरेपछि प्रहरी आएर नसिवलाई उद्धार गरी चौकीमा लगेको थियो। इलाका प्रहरी कार्यालय गरुडाका डिएसपी राजन कार्कीका अनुसार, मोबाइल चोरीको निवेदन परेको थियो तर छलफलपछि आरोप पुष्टि नभएपछि नसिवलाई त्यही दिन साँझ घर पठाइएको थियो ।

कुटपिटपछि नसिवलाई पेट र छाती दुख्न थालेको थियो । चार दिनपछि उनका बुबा बाबुलाल बैठाको मृत्यु भयो । अवस्था झन् गम्भीर हुँदै जाँदा उनलाई कटहरियाको जीवन ज्योती अस्पताल, त्यहाँबाट कटहरिया हस्पिटल, गौर अस्पताल हुँदै वीरगञ्ज रेफर गरियो । नारायणी अस्पतालमा आइसियु बेड नपाएपछि स्पोर्ट हस्पिटलमा भर्ना गरिएको र त्यहीँ उपचारको क्रममा भदौ ११ गते बिहान ३ बजे मृत्यु भएको हो ।

पोस्टमार्टमपछि सोही दिन नसिवको अन्त्येष्टी गरिएको थियो ।

पीडित परिवारले संलग्न चारजनाविरुद्ध इलाका प्रहरी कार्यालय गरुडामा जाहेरी दिएको छ। डिएसपी कार्कीका अनुसार, कर्तव्यज्यान मुद्दामा गर्भुदयाल सर्भंगलाई पक्राउ गरी कारबाही अघि बढाइएको छ भने अन्य तीनजनाको खोजी जारी छ।

नसिवका श्रीमती गीताले श्रीमानको मृत्युपछि चार ससाना छोराको लालनपालन कसरी गर्ने भन्ने चिन्ता व्यक्त गर्दै दोषीमाथि कडा कारबाही र क्षतिपूर्ति माग गरेकी छन् ।

परिवारका अनुसार, नसिवको उपचारमा ऋण र सापट गरेर साढे ३ लाख खर्च भएको छ । आर्थिक अवस्था नाजुक भएकाले उनीहरू वृद्धभत्ता र मजदुरीमै निर्भर थिए।

प्रकाशित मिति: २०२५-०८-३१ , समय : १७:३८:२५ , 8 hours अगाडि